JONGE MAKERS DROMERS DENKERS

Aan de basis van het Land & Zee-project ligt één beslissing. We stappen af van de lineaire ontwikkelingen langs de zeedijk en laten het water diep het land binnendringen, op het ritme van weer, tij en seizoen. De kust verandert van een lijn in een veld, soms wel 25 kilometer breed. Haaks op de kust breken strandhoofden de golven. De kustlijn wordt een kwartslag verdraaid. Muren steken het water in, als lijnen, geen grens maar verbinding, doordringend. Het zijn armen die de zee in grijpen. De muren zijn collectieve ruimtes voor de gebouwen die eraan gekoppeld zijn.
De inzet van ons ontwerp is de blik op zee. De huidige lijnkust is een loodrechte confrontatie van uitzicht en zee. Het is een patstelling die geen echte architectuur toelaat. We willen de zee in een ooghoek, een zicht op de rug van de golven, midden in het water. Door de blik los te zetten, wordt ontwerpen terug mogelijk. We zoeken hoeken en schuinte, niet-frontale confrontatie, niet-representatie. De kwartdraai is een noodzakelijke beweging om überhaupt aan architectuur toe te komen.